Dit is waarschijnlijk de rustigste dag in onze vakantie geweest. Na wat uitslapen (althans dat was ons plan, we werden wakker gemaakt door één of andere krijsbaby) en broodjes smeren liepen we naar station Wiedikon om vervolgens de trein S8 naar Pfäffikon te nemen. Hier was een zwemparadijs waar we graag heen wilden. Wel duur, maar je leeft maar 1 keer! Zwembad Alpamare was nog wel op 20 minuten loopafstand van het station maar het leek wel wat korter.

Uiteindelijk kwamen we dus bij het zwembad aan. ‘Kaartjes’ gekocht – dit waren hele handige armbanden met een soort chip erin – dus we liepen gelijk door naar een hokje. Natuurlijk veel te klein om er met twee personen in te staan.

Nadat we helemaal omgekleed waren – kluisje die we gepakt hadden had ons huisnummer – liepen we gelijk door naar wat glijbanen. Hier kwamen we immers voor! We begonnen met één die ons makkelijk leek: Mini Canyon. Een simpele, maar zo konden we beneden meteen een band pakken. Deze had je nodig voor de wildwaterbaan en de Alpabob. Het was nog lekker rustig!

Hierna gingen we door naar een stuk met meerdere glijbanen. Roy begon met de Cobra (vond ik te eng, en niet voor niks want hij ging hard). Toen Roy terug kwam had hij gelijk een dubbele band meegenomen voor: Tornado, Thriller (volgens mij vlogen we zelfs), King Cone (ging hard), Double Bob Splash Pipe (ook eng); met een éénpersoonsband gingen we naar de: Cresta Canyon (ging héél hard).

Omdat we eigenlijk wel alle glijbanen wilden doen gingen we toch die zwemband lozen en liepen we door naar: IceXpress en de Balla Balla. Het werd toen op een gegeven moment wat drukker bij de glijbanen dus wij door naar een bad met stroomversnelling en uiteindelijk belandden we in een Jod-sole bad. Lekker ontspannen! Daarna wilde Roy nog wat glijbanen af en gingen we ook nog in de Alpabob en de wildwaterbaan. Bij degene die begon als glijbaan liep het voor mij niet zo goed af. De band ging echt way to fast waardoor hij omkiepte in de bocht. Hierbij kwam ik met m’n hoofd, arm en knie hartstikke hard terecht (weet niet eens meer waar ik tegenaan kwam). Toen ik weer bij Roy was heb ik gelijk maar even mijn hersens getest (door moeilijke vragen) om er zeker van te zijn dat ik geen hersenschudding of iets dergelijks had. Maar het deed alleen veel pijn – gelukkig. Roy die wilde wel nog van de glijbanen af (wat mij niet verstandig leek voor mezelf) dus liet ik hem maar alleen gaan. Ik vermaakte me wel bij de stroomversnelling. Daar was op een gegeven moment de versnelling uit waardoor bijna iedereen het bad verliet.

MOOI! Zo kon ik nog even een paar rondjes zwemmen.

Toen Roy klaar was met de glijbanen, was het erg druk in het zwembad. Wij vonden het wel mooi geweest dus zijn we ons om gaan kleden en om weer richting de treinen te gaan. Omdat we nu een andere route wilden moesten we eerst naar Rapperswil. Leuk dorpje/ stadje om te zien.

Daar pakten we dus weer de trein terug naar Zürich waar we over moesten stappen naar Zürich Wiedikon.

Het was een geslaagde dag!

We aten:

– Spinazie met platzi’s (3 per persoon!)